De allermoeilijkste vraag van allemaal
F*ck vragen. En 'hoera' voor verhalen. In het najaar gaan we weer schrijven. Verhalen. Jouw verhalen, mijn verhalen, allemaal verhalen. In een cursus van 8 bijeenkomsten of in een workshop.
Het zal aan mijn leeftijd liggen - en mijn perimenopauzale staat van zijn - maar ik vind antwoord geven op de vraag ‘Hoe gaat het met je?’ steeds moeilijker worden. Omdat - en dat ligt ook weer aan mijn breed uitwaaierende brein dat graag elk facet wil belichten - ik daar nooit een eenduidig antwoord op kan geven. Ja, er gaat veel goed. Maar in deze levensfase is er altijd wel iets dat hapert, dat zand in de motor strooit.
Toegegeven: als je, zoals dat heet, lekker in de wedstrijd zit, is ‘ja goed!’ helemaal geen verkeerd antwoord. Maar op het moment dat dat niet zo is, omdat je moe bent, het druk hebt, dertig ballen in de lucht probeert te houden, slecht slaapt, middenin de nacht wakker wordt, Hou je stil nog steeds niet hebt gelezen, beschimmelde boterhammen uit broodtrommels haalt, dagelijks met school moet bellen om te bespreken ‘hoe het nu toch moet met X’, zakjes met een verdachte groene substantie vindt in de tas van X (‘ah, dat was dus geen schimmel’), hopeloos achterloopt met je e-mail en je administratie - en om dat allemaal maar niet te voelen je je onderdompelt in een toxische cocktail van Instagramstories, pure chocola en zelftwijfel, dan is de vraag ‘Hoe gaat het met je?’ een hele lastige.
Want ‘Ja goed!’ roepen, werpt meteen de volgende hindernis op. En dat is dat je dan moet gaan toelichten wát er allemaal goed gaat. Werk, gezin, vakantieplannen, de hele reutemeteut.
Hij is veel te groot, die vraag.
Met de vraag ‘Hoe gaat het met je?’ sorteer je voor op de afslag ‘Goed,’ ‘druk’, ‘wel oké,’ of iemand begint een relaas met een complete levensbeschrijving.
Ik heb geen zin meer in de vraag ‘Hoe gaat het met je?’. Maar ik wil wel dolgraag weten hoe het met je gaat. Ik wil geen levensbeschrijving of een halfzachte antwoorden. Ik wil je in de ogen kijken en je vertelkracht horen.
Vertel verhalen, deel ervaringen
De afgelopen maanden gaf ik schrijfworkshops in de wijk waar ik woon, het Soesterkwartier in Amersfoort. Het Soesterkwartier is een volkswijk die gedeeltelijk is gegentrificeerd, en voor een groot deel ook nog helemaal niet. Sommige mensen wonen er al vier generaties lang, anderen zijn vorig jaar neergestreken vanuit Amsterdam of Utrecht, met een bakfiets en 1,8 kind.1
Het is een wijk vol verhalen.
En dat was ook de opzet van de workshops, onder de noemer Wij(k)verhalen. Welk verhaal kun jij vertellen over jouw buurt, jouw wijk? Wat maakt jouw wijk jouw wijk?
Deelnemers vertelden over woonbuurten die bouwplaatsen werden, waar kinderen stukken lood uit oude dakgoten pikten. Over vaders die dronken uit kroegen kwamen, en knaken in kinderhandjes drukten als zwijggeld. Moeders met dikke armen en rode hoofden, die patat bakten. Over 12 kilometer naar het Henschotermeer fietsen, en dan - roodverbrand, met een opblaaskano op je hoofd - weer terug. Over een kat die het contact met de buurt legde, en niet de baasjes. Over feesten, ruzies, politie in de wijk, bliksem in het dak. En tussen al deze grote verhalen - die zijn opgeschreven en gepubliceerd worden2 - sijpelden tal van kleine verhalen door. Anekdotes over graffiti op de verkeerde plekken, woorden in de verkeerde oren, misverstanden.
Het waren heerlijke workshops, omdat mensen ongeremd vertelden. En ik mocht er ongegeneerd naar luisteren. En doorvragen. En ze teruglezen in een eerste ruwe versie.
Een van de deelnemers, Jayce Doekhi, verwoordde zijn wij(k)gevoel zo: ik voel me niet thuis in mijn huis, maar thuiskomen doe ik in de wijk.
Hoewel we het geen enkele keer gehad hebben over hoe het met ons ging, heb ik wel het gevoel dat ik de schrijvers nu een stuk beter ken.
Verhalen creëren betrokkenheid. Met verhalen smeed je relaties. En daarom staat in de cursussen en workshops die ik geef het schrijven van verhalen centraal. We zijn geen kletsclubje, we gaan niet in therapie met elkaar. Maar we gaan vertellen en beschrijven, in scènes en fragmenten. En dan kan het over ons eigen leven gaan, of over die vele, vele levens die we uit onze verbeelding kunnen oproepen.
Vertel je mee?
Nieuwe cursus ‘Schrijf je verhaal’
In het najaar start ik weer met een nieuwe cursus, waarin we aan de slag gaan met alle onderdelen van het schrijven van verhalen. We gaan spelen met stijl en genre, duiken in onze personages, oefenen met dialogen, leren hoe we geloofwaardige werelden kunnen optrekken, bouwen aan de structuur en schrijven vooral heel, heel veel scènes. We maken meters, in de les en thuis, en na acht bijeenkomsten heb je een verhaal staan waarmee je verder kunt.
Praktische informatie over de cursus
Woensdagavond van 19.30 - 21.30
Start op 17 september, de laatste bijeenkomst is 7 januari 2026
Locatie: Filalethes in de Amersfoortse binnenstad
Havik 29
3811 EX Amersfoort480 euro excl. btw - je mag in twee termijnen betalen
Meer informatie over alle data, bereikbaarheid en de inhoud van de cursus vind je op de website. Daar kun je je ook meteen aanmelden.
Heb je nog vragen? Mail me gerust op dagmar@kanschrijven.nl.
Ik heb genoten van de schrijfcursus. Om eerlijk te zijn had ik geen verwachtingen omdat ik nog helemaal niks van schrijven af wist. (…) Ik heb dus ook een heel fijn gevoel over gehouden aan de cursus, waarbij ik moet aanmerken dat vooral bepaalde tools en tips heel erg helpen bij het schrijven, Van die kleine details die ik anders niet zou weten, dus bijvoorbeeld show don't tell, schrijven in tegenwoordige of verleden tijd en wat doet dat, enzovoort.
- Sander van Mil, beeldend kunstenaar
Fun fact: deelnemers uit de vorige cursus zijn nu samen een ‘Stok achter de deur’-groepje begonnen, waarin ze elke twee weken hun stukken met elkaar delen, en elkaar van feedback voorzien.
En een workshop van een hele dag
Heb je op dit moment geen tijd of ruimte voor een hele cursus, maar wil je wel graag aan de slag met schrijven? Doe dan mee aan de workshop Creatief Schrijven op 11 oktober!
Tijdens mijn laatste workshop (van een dagdeel) verzuchtte een van de deelnemers, toen we rond 13.00 afrondden: ‘ik begin er net lekker in te komen, ik zou nog wel de hele middag door willen schrijven.’
Say no more!
Praktische informatie over de workshop
Zaterdag 11 oktober, van 10.00 - 17.00
In het Onze Lieve Vrouwe ter Eem, Daam Fockemalaan 22 in Amersfoort (route)
Koffie, thee, schrijfgerei en lunch inbegrepen
99 euro excl. btw
Op de website vind je meer informatie en de mogelijkheid om je aan te melden. En als je nog vragen, opmerkingen of hartenkreten wil delen, mail me gerust. Dat kan ook in een antwoord op deze e-mail.
Ik vond de workshop ontzettend leuk! Fijne opdrachten in een goede sfeer. Ik was verbaasd wat er als vanzelf uit mijn pen leek te komen. Dat smaakt naar meer :-)
-Jorine Bakker
Vriend-van-de-show en wijkgenoot Robin de Wever maakte een prachtige podcast over het Soesterkwartier, Welkom in de Volksbuurt.
Én opgenomen in de tentoonstelling Kijk! Amersfoort! in museum Flehite. Te zien vanaf 12 juli.